بنفوتیامین چیست؟
بنفوتامین یکی از مشتقات محلول در چربی تیامین ویتامین (B1) است. افزایش حلالیت در چربی، بنفوتیامین باعث شده است تا به راحتی در سلول های عصبی نفوذ کند. بنفوتیامین پس از مصرف خوراکی (به صورت قرص)، در مقایسه با دوز معادل تیامین که محلول در آب است، با سرعت بیشتری جذب می شود بنابراین، بنفوتیامین گزینه ای مناسب تر برای درمان کمبود تیامین، که محلول در آب است می باشد. 
مکانیسم عمل:
بنفوتامین با تعدیل محصولات پیشرفته گلیساسیون ها (AGE) عمل می کند. همچنین می تواند از طریق مسیرهای وابسته به غیر از AGE نیزعمل کند. محصولات پیشرفته گلیساسیون، پروتئین یا لیپیدی های اصلاح شده ای هستند که در تماس با قندهایی مانند آلدوز، غلظت آنزیمی ایجاد می کنند AGE ممکن است گونه های اکسیژن واکنشی تولید کنند، به گیرنده های خاص متصل شوند و ساختار های متقابل را تشکیل دهند AGE در عروق دیابتی حضور دارد و در پیشرفت آترواسکلروز دخیل هستند. 
بنفوتیامین مانع سنتز AGE و در نتیجه کاهش استرس متابولیک می شود. بنفوتیامین در نتیجه به عوارض جانبی عروقی مرتبط با دیابت کمک می کند. 

• در جای خشک، دور از نور مستقیم و در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد نگهداری شود.
• دور از دسترس کودکان نگهداری شود.

• در صورت هرگونه حساسیت با این دارو با پزشک خود مشورت نمایید.
• - عوارض جانبی: مطالعات کمی در مورد عوارض داروی بنفوتیامین به چاپ رسیده است در یک مطالعه مصرف ترکیبی آن با سیانوکوبالامین و پیرودوکسین در 8 درصد افراد توانسته عوارضی نظیر معده درد، حالت تهوع، افزایش وزن و تغییر رنگ ادرار ایجاد کند.

• درمان انواع نوروپاتی بخصوص نوروپاتی دیابتی بهبود شناختی بیماری آلزایمر، بیماران الکلی

روزی یک عدد و یا طبق دستور پزشک مصرف شود.